Wat is Osteopathie

Osteopathie is ontstaan aan het eind van de 19 de eeuw in de Verenigde Staten van Amerika. Het was Andrew Taylor Still die door een aantal persoonlijke tragedies op zoek ging naar een andere manier van behandelen. Hij ontwikkelde een functionele methode om tot genezing te komen van tal van uiteenlopende klachten. De osteopathie heeft zich in de 20ste eeuw over heel de wereld verspreid en is sinds midden jaren tachtig ook in Nederland een gewaardeerde complementaire geneeswijze. In Nederland zijn meer dan 250 osteopaten praktiserend en verenigd in het Nederlands Register voor Osteopathie.


Osteopathie is een holistische manuele geneeswijze. Dit betekent dat de osteopaat uitgaat van de gedachte dat het lichaam een eenheid is in bewegen en functioneren, bestaande uit verschillende systemen die elkaar in evenwicht houden. Bij een verstoring van dit evenwicht corrigeert de osteopaat oorzakelijk het bewegingsverlies op manuele wijze. Hierdoor krijgt het lichaam zijn zelfgenezend vermogen terug en is het lichaam in staat om de klacht op te lossen.

In de geneeskunde is het een gouden regel dat het kind geen kleine volwassene is. Dit geldt natuurlijk ook in de osteopathie! Kinderen ontwikkelen zich op allerlei vlakken. Ze groeien, hun spraak en motoriek ontwikkelt zich en als persoon vormen zij zich meer en meer. Al deze aspecten maken dat ieder kind een unieke benadering vergt. Als er een bepaalde problematiek optreedt in een van de aspecten van de ontwikkeling, dan heeft dit invloed op de totale ontwikkeling van het kind. 

Ook zijn er specifieke kinderziekten en aandoeningen. Osteopathie is een zachte en efficiëntie geneeswijze die uitermate geschikt is voor kinderen. Door de zachte mobilisatie en manipulatietechnieken zijn bijwerkingen zeldzaam en wordt behandeling door het kind als aangenaam ervaren. Het kind voelt het respect voor zijn lichaam en herkent in de benadering van de osteopaat de weg naar herstel.
Om een kind goed te helpen en de ouders uitleg te kunnen geven betreffende de problemen van het kind heeft de osteopaat een gedetailleerde kennis nodig van de kindergeneeskunde en de verschillende ontwikkelingsgebieden. Dit betekent niet dat de osteopaat de plaats van de kinderarts of huisarts inneemt. 

Osteopathie blijft een aanvullende geneeswijze. 
Ook in de osteopatische benadering naar kinderen toe is er een groot verschil met het behandelen van volwassenen. Het behandelen van kinderen vraagt van een osteopaat dat hij/zij uitgaat van het kind zelf. Niet van de 'etiketten' die er opgeplakt zijn of worden opgeplakt. Dit maakt dat het kind het behandelen makkelijk toelaat. Voor een osteopaat is iedere kinderbehandeling een uitdaging in creatieve zin, omdat het kind bepaalt hoe het zich laat behandelen.

Waarom naar een osteopaat?


Mensen die bekend zijn met de Osteopathie weten wat een osteopaat voor hun kind kan betekenen. Ze laten hun baby vaak even "controleren", zoals dat in veel landen al een normale gang van zaken is. Andere ouders komen vaak op verwijzing van familie, vrienden, via het consultatiebureau of andere wegen, omdat er mogelijk "iets aan de hand is". Het is nooit te vroeg om een baby te behandelen. Vaak wordt gezegd dat baby's en jonge kinderen geen structurele spanningen in hun lichaam kennen. Indien er klachten zijn dan wordt vaak verteld dat dit vanzelf wel over gaat. 

Het is inderdaad zo dat enkele klachten met het vorderen van de leeftijd minder op de voorgrond komen te staan, zoals dat het geval is bij bepaalde vormen van oorproblematiek. Dat neemt niet weg dat vele baby's en kinderen enorm geholpen kunnen worden, waardoor niet alleen het leven van het kind, maar ook dat van de ouders wordt verbeterd. Denk alleen al aan de vaak gebroken nachten die een huilbaby met zich meebrengt, het niet goed kunnen zuigen of slikken tijdens het voeden, etc.

De geboorte is een stressvolle gebeurtenis, waarbij de baby wordt onderworpen aan enorme krachten. Niet alleen het hoofdje, maar ook de rest van het lichaam ondergaat de nodige druk tijdens de weg door het bekken van de moeder. De soms zeer opvallende plekken aan het hoofd en/of lichaam als gevolg van de bevalling verdwijnen later gewoonlijk op een natuurlijke manier. Er zijn echter een aantal redenen waarom de bevalling moeilijk kan verlopen en stressvol kan zijn voor zowel de moeder als de baby. Een keizersnee, stuitligging of gecompliceerde geboorte kunnen de nodige complicaties opleveren. Het resultaat kan zijn dat de baby niet zelf in staat is de effecten van de geboorte volledig te overwinnen. 

Tijdens de groei kan deze lichamelijke spanning een juiste ontwikkeling in de weg staan. Met als gevolg dat een baby of kind zich niet lekker voelt of zich zal ontwikkelen op een asymmetrische manier. Voorbeelden hiervan zijn het slecht kunnen draaien van het hoofd naar een zijde, veel overstrekken of veel en langdurig huilen. De osteopaat onderzoekt het hele lichaam op een voor het kind prettige manier. Soms worden spelletjes en boekjes gebruikt om kinderen tijdens een behandeling wat af te leiden. De meeste kinderen ouder dan vijf jaar kunnen goed stil liggen en luisteren naar verhaaltjes of een bandje.