Keel-, neus- en oorproblemen

Acute, acuut recidiverende en chronische oorontsteking zijn veel voorkomende aandoeningen bij jonge kinderen. De kinderen hebben veel pijn m.n. als ze gaan liggen, ervaren druk op de oren, horen slecht, bij de acute vorm gepaard met koorts en malaise gevoel. En voor ouders een periode met slapeloze nachten.

Bij veelvuldig voorkomen van oorontstekingen kan dit invloed hebben op de ontwikkeling van de spraak, taal en het leren. En uiteindelijk ook op het gedrag van het kind. 

Veel kinderen hebben als ze 7 zijn een of meerdere keren een oorontsteking doorgemaakt. Na de leeftijd van 7 jaar is er een afname te zien in de frequentie van het optreden van een oorontsteking. Het is vanaf ongeveer deze leeftijd dat het verloop van de buis van Eustachius schuiner wordt, zodat er een betere drainage plaats vindt. In de osteopathie zien we dat juist deze stuwing in de buis van Eustachius optreedt door problemen in de beweeglijkheid van de schedelbotten en de bovenste nekwervel en de weefsels die hiermee in contact staan. Dit kan gerelateerd zijn aan een geboortetrauma. Dit zorgt ervoor dat de buis van Eustachius niet goed kan functioneren met als gevolg dat hierdoor infecties een kans krijgen.

Een aangezichtsligging, druk op het aangezicht of een moeilijke tangverlossing kan ervoor zorgen dat de schedelbotten van en rond de neus minder goed beweeglijk zijn. Kenmerkend is vaak dat de bevalling traag op gang kwam en daarna zich plots snel doorzette terwijl het kind zich draaide.

De druk die het kind gehad heeft op het aangezicht en nek heeft invloed op de ademhaling. Bij pasgeborenen is de neusademhaling erg belangrijk m.n. in de eerste drie maanden. Een verstopte neus geeft dan ook tijdens het drinken veel problemen. De infectiekans neemt hierdoor toe. De infectie kan zich uitbreiden naar de bij- en voorholten en naar de keelholte. De baby snurkt en snuift tijdens het voeden en slapen. Er treedt geen hoesten op daar de hoestreflex nog niet aanwezig is. Het kan voorkomen dat door een slechte afvoer van het neusslijmvlies door het liggen er een druppelinfectie naar keel en longen optreedt. Je ziet vaak bij deze kinderen bronchitis optreden. Ook bij kinderen die wat ouder zijn en niet gecorrigeerd zijn, zie je dat een loopneus blijft bestaan, een verstopte neus zonder verkoudheid of snurken. Dit kan een reden zijn waarom deze kinderen gevoeliger zijn voor infecties zoals bronchitis, sinusitis. Maar ook bij kinderen met astma is het neusgebied een belangrijk indicatiegebied. 

Door het herstellen van de beweeglijkheid van de botstructuren van en rond de neus zal de fysiologie van het neusslijmvlies zich herstellen en minder gezwollen zijn. Hierdoor neemt de infectiekans af. De osteopaat heeft hier een aangrijpingsgebied dat goed te behandelen is.

Problemen in het keelgebied kunnen zich uiten in het ontstoken zijn van de amandelen. De amandelen zijn een eerste barrière tegen infecties. Op het moment dat deze de infectie bestreden wordt, zullen de amandelen zich vergroten. Soms blijven de amandelen vergroot doordat de kanaaltjes die zich in de amandelen bevinden verstopt raken.

Maar ook slikproblemen komen al bij zeer jonge kinderen voor. Het slikken wordt gestuurd vanuit een hersenzenuw die op nek - schedelbasis niveau ontspringt. Een verminderde beweeglijkheid van dit niveau kan invloed hebben op de zenuw waardoor het slikken bemoeilijkt wordt. Maar ook een verminderde beweeglijkheid in de structuren van de hals kunnen hier een bijdrage aan leveren. 

Het controleren en behandelen van de structuren in keel, nek en halsgebied zorgen ervoor dat het gebied zich verbetert, de functie verbetert en infecties minder kans krijgen.